پساب صنعتی به فاضلابی گفته می شود که از فرآیندها یا تاسیسات صنعتی کارخانجات شهرک صنعتی تخلیه می شود. این فاضلاب می‌تواند حاوی آلاینده‌ها، مواد شیمیایی و سموم مختلفی باشد که در طی فعالیت‌های صنعتی مانند تولید، فرآوری، معدن و تولید برق تولید می‌شوند. پساب صنعتی می تواند شامل آلاینده هایی مانند فلزات سنگین، ترکیبات آلی، اسیدها، قلیاها و جامدات معلق باشد.
برای جلوگیری یا به حداقل رساندن اثرات منفی پساب های صنعتی بر محیط زیست و سلامت انسان، صنایع موظفند پساب خود را قبل از تخلیه به آب های سطحی رودخانه یا سیستم های فاضلاب، پساب تولیدی خود را تصفیه کنند. فرآیندهای تصفیه معمولاً شامل روش‌های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی برای حذف یا خنثی کردن آلاینده‌های موجود در پساب هستند.
تخلیه پساب های صنعتی تصفیه نشده به منابع آبی می تواند عواقب جدی داشته باشد. می تواند آب های سطحی و زیرزمینی را آلوده کند و منجر به آلودگی منابع آب آشامیدنی و تخریب اکوسیستم های آبی شود. پساب صنعتی همچنین می تواند در بدتر شدن کیفیت خاک نقش داشته باشد و اگر برای آبیاری استفاده شود یا منابع آب آلوده مصرف شود، سلامت انسان را به خطر می اندازد.
نهادهای نظارتی و آژانس های محیط زیست دستورالعمل ها و استانداردهای سختگیرانه ای را برای تنظیم تخلیه پساب های صنعتی اعمال می کنند. صنایع ممکن است ملزم به اخذ مجوز از شهرک صنعتی، رعایت پارامترهای خاص کیفیت پساب و گزارش شیوه های مدیریت فاضلاب خود برای اطمینان از انطباق با مقررات زیست محیطی باشند.
تلاش‌هایی برای تشویق صنایع به اتخاذ شیوه‌ها و فناوری‌های پایدارتر برای کاهش تولید پساب، ترویج بازیافت و استفاده مجدد آب و اتخاذ فرآیندهای تولید پاک‌تر انجام می‌شود. هدف این طرح ها به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی فعالیت های صنعتی و حفاظت از منابع آب برای نسل های آینده است.
