جلبک ها موجودات تک سلولی یا چند سلولی فتوسنتزی هستند که در محیط های آبی یافت می شوند. اگرچه جلبک ها بخش مهمی از اکوسیستم های آبی هستند، اما رشد بیش از حد آنها می تواند مشکلات متعددی را برای منابع آب و تصفیه خانه ها ایجاد کند.
جلبکها یکی از مشکلات اساسی در منابع آب و تصفیهخانهها هستند. این موارد عمدتاً به عواملی مانند شرایط محیطی، مواد غذایی موجود در آب، و عوامل آلاینده دیگر بستگی دارد. برای مقابله با این مشکلات، روشهای مختلفی از جمله استفاده از مواد شیمیایی، استفاده از فرآیندهای فیزیکی مانند فیلتراسیون، استفاده از فرآیندهای بیولوژیکی مانند استفاده از میکروبها و یا استفاده از ترکیبی از این روشها مورد استفاده قرار میگیرد.
مشکلات جلبک ها در منابع آب
کاهش اکسیژن: جلبک ها در طول روز اکسیژن تولید می کنند، اما در شب اکسیژن مصرف می کنند. رشد بیش از حد جلبک ها می تواند منجر به کمبود اکسیژن در آب شود که برای ماهی ها و سایر آبزیان مضر است.
تولید سموم: برخی از جلبک ها سموم تولید می کنند که می توانند برای انسان و حیوانات مضر باشند.
ایجاد طعم و بوی نامطبوع: جلبک ها می توانند طعم و بوی نامطبوعی در آب ایجاد کنند که آن را برای آشامیدن و مصارف دیگر غیرقابل استفاده می کند.
کاهش شفافیت آب: جلبک ها می توانند شفافیت آب را کاهش دهند و مانع از نفوذ نور خورشید به لایه های زیرین آب شوند. این امر می تواند بر رشد گیاهان آبزی و سایر موجودات زنده در آب تأثیر منفی بگذارد.
تغییرات زیستمحیطی: رشد نامنظم جلبکها میتواند به تغییرات زیستمحیطی در آب و محیطهای مرتبط با آن منجر شود که ممکن است بر تنوع زیستی و اکوسیستمهای محلی تأثیر بگذارد.
مشکلات جلبک ها در تصفیه خانه ها
کاهش راندمان تصفیه: جلبک ها می توانند به فیلترها و سایر تجهیزات تصفیه خانه ها بچسبند و راندمان تصفیه را کاهش دهند.
افزایش هزینه های تصفیه: رشد جلبک ها می تواند هزینه های تصفیه آب را افزایش دهد.
تولید لجن: جلبک ها پس از مرگ به لجن تبدیل می شوند که باید از تصفیه خانه ها خارج شود.
مسدودی لولهها و تجهیزات: رشد چگال جلبکها میتواند منجر به مسدودی لولهها و تجهیزات تصفیهخانهها شود که در نتیجه کاهش کارایی و کارکرد این تجهیزات را داشته باشد.
روش های حذف جلبک از منابع آب و تصفیه خانه ها
برای حذف جلبکها از منابع آب و تصفیهخانهها، از روشهای مختلفی استفاده میشود. این روشها شامل روشهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی میشوند. برخی از این روشها عبارتند از:
- فیلتراسیون: استفاده از فیلترهای مختلف، مانند فیلترهای شنی، کربن فعال، یا ممبرانهای نانو، برای حذف جلبکها و سایر ذرات معلق در آب مورد استفاده قرار میگیرد.
- استفاده از مواد شیمیایی: مواد اکسید کننده مانند کلر، ازون، یا هیدروژن پراکسید برای اکسیده کردن و حذف جلبکها مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین مواد فلوکولنتها مانند پلیآلومینیوم کلرید برای تشکیل فلوک ها و رسوب جلبکها به منظور حذف آنها از آب استفاده میشود.
- استفاده از اشعه فرابنفش: اشعه فرابنفش موجب از بین رفتن جلبکها و باکتریهای موجود در آب میشود. این روش به عنوان یک روش فیزیکی برای از بین بردن جلبکها مورد استفاده قرار میگیرد.
- استفاده از بیولوژی: استفاده از میکروبها، گیاهان آبزی و حیوانات مانند ماهیها برای کنترل جلبکها و تعادل بیولوژیکی در محیطهای آبی میتواند مفید باشد.
- کنترل نیروی جریان: کنترل و مدیریت نیروی جریان آب در تصفیهخانهها میتواند به حذف جلبکها و کاهش رشد آنها کمک کند.
نکته! بسته به شرایط محیطی و نیازهای خاص هر تصفیهخانه، میتوان از ترکیبی از این روشها استفاده کرد تا بهترین عملکرد را برای حذف جلبکها از منابع آب و تصفیهخانهها ارائه داد.